Στις 5 Μαιου 2010 από το μπαλκόνι του υπουργείου Εργασίας άκουγα τα συνθήματα της μεγάλης πορείας στην οδό Σταδίου. Με ορισμένα από αυτά κάποια μπλοκ της πορείας με “περιποιούντο” προσωπικά. Σε κάποια στιγμή, νομίζω γύρω στο μεσημέρι, είδα τους μαύρους καπνούς λίγες δεκαδες μέτρα πιο πάνω από το υπουργείο. Δύο αστυνομικοί από την ασφάλειά μου βρίσκονταν σε ένα κτίριο που στεγάζονταν υπηρεσίες του υπουργείου στη γωνία των οδών Σταδίου και Κοραή, έτσι είχαν εικόνα του εμπρησμού στην Μαρφίν και με ενημέρωσαν πως η κατάσταση είναι πολύ επικίνδυνη και πως δεν αποκλείεται να υπάρχουν νεκροί. Η συνέχεια είναι γνωστή. Συγκλονίστηκα κι ακόμη είμαι επηρεασμένος. Αγορεύοντας στη Βουλή ζητούσα από όλα τα κόμματα να καταδικάσουμε τη δολοφονία, αλλά η αριστερά πττέρυγα της Βουλής δεν ακολουθούσε, ούτε έπαιρνε πρωτοβουλίες. “Φαίνεται, πως αν το θύμα μιας δολοφονίας δεν προέρχεται από τις τάξεις της, ή δεν είναι διαδηλωτής η ζωή δεν έχει αξία”, έλεγα στην Βουλή επί δέκα ολόκληρα χρόνια, σε κάθε αναφορά μου στην εγκληματική αυτή ενέργεια. Διπλά δεδομένα, διπλή αξία της ανθρώπινης ζωής!!! Τί κατάντια!!! Από τότε, στις 5 Μαίου κάθε έτους άφηνα ένα λουλούδι στον τόπο της δολοφονίας
Με αυτό το περιεχόμενο θα ξεκινούσα την ομιλία μου στην Βουλή στις 5 Μαίου του 2020, την περασμένη Τρίτη. Αιφνιδιάστηκα θετικά όταν ο Πρωθυπουργός έκανε εκτεταμένη σχετική αναφορά. Όταν τελείωσε την ομιλία του ζήτησα το λόγο, αλλά προηγήθηκε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που, όμως, δεν είπε λέξη για τη δολοφονία, όπως ακριβώς και ο αρχηγός του το απόγευμα!!! Η γνωστή στάση, η διπλή αξία της ανθρώπινης ζωής!!! Επαναλαμβάνω εδώ, αυτό που είπα στην ομιλία μου: όποιος πολιτικός έχει διπλά στάνταρντς για να αξιολογήσει την ανθρώπινη ζωή είναι βαθειά υποκριτής. Κατ΄ουσίαν αδιαφορεί γι΄ αυτήν, καθώς και για όλο το σύστημα των θεμελειωδών δικαιωμάτων. Μικροκομματικά και ψευδοϊδεολογικά είναι τα δάκρυά του. Κι αρνείται στους νεκρούς, στους δολοφονημένους, τη διατήρηση και το σεβασμό της μνήμης τους.
Η αυριανή εκδήλωση λόγω της στάσης ορισμένων δεν θα μας βρει όλους μαζί. Η άρνηση κάποιων κομμάτων να προσέλθουν στον τόπο της δολοφονίας έχει ένα και μόνο μήνυμα: την άρνησή τους να τιμήσουμε όλοι μαζί, από κοινού, τους δολοφονημένους. Κι ακόμη περισσότερο να αποφύγουν να συμβάλουν στη δημιουργία κοινών αξιών, όπως είναι ο σεβασμός των θεμελειωδών δικαιωμάτων και κυρίως της ανθρώπινης ζωής όταν αυτά τίθενται σε διακινδύνευση από διαδηλώσεις ή άλλες πολιτικές εκδηλώσεις. Να το έχουμε στο μυαλό μας αυτό. Ορισμένα πράγματα στην πολιτική ζωή δεν αλλάζουν. Ϊσως να εξωραΐζονται, αλλά δεν αλλάζουν.
