Η σημερινή κυβέρνηση μπορεί να είναι καλύτερη από την προηγούμενη, ή από εκείνην της περιόδου 2004-2009, δεν είναι όμως μια καλή κυβέρνηση. Οι πολλές αδυναμίες της κρύβονται πίσω από την πανδημία και την επιθετικότητα της Τουρκίας. Όσοι, όμως, παρακολουθούν το κυβερνητικό έργο και έχουν άποψη γι’ αυτά που χρειάζεται η Ελλάδα, βλέπουν ξεκάθαρα τις αδυναμίες και τα λάθη της κυβέρνησης Μητσοτάκη, που έχει εκτίσει περίπου το ένα τρίτο της θητείας της.
Γνώμη μου είναι πως το διπλό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα, δηλαδή την πανδημία και την ύφεση, σε συνδυασμό με την αύξηση του ιδιωτικού και δημοσίου χρέους καθώς και των ελλειμμάτων, δεν θα αλλάξουν τα βασικά δεδομένα του πολιτικού συστήματος. Οι ανατροπές του 2012 εξαντλήθηκαν στο νόθο δημοψήφισμα τον Ιούλιο του 2015 και στο τρίτο αχρείαστο μνημόνιο. Τότε οι πολίτες κατάλαβαν πολλά. Η ρευστότητα όμως του ΣΥΡΙΖΑ επιτρέπει τη διαπίστωση, πως υπάρχει ακόμη μία εκρεμμότητα, σε ότι αφορά τον δεύτερο πόλο του σημερινού δικομματισμού. Θα θέσει το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής τις βάσεις για να αμφισβητήσει από τον ΣΥΡΙΖΑ το ρόλο αυτό, ή η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση θα παγιωθεί στο ρόλο της εναλλακτικής λύσης στη ΝΔ;
Το 2019, το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής έχασε μια ευκαιρία. Ένα παρόμοιο αποτέλεσμα σε επόμενες εκλογές, θα παγιώσει τον ΣΥΡΙΖΑ στο ρόλο της εναλλακτικής κυβερνητικής λύσης. Αυτό το πολιτικό ενδεχόμενο, όμως, δεν συμφέρει την Ελλάδα. Η χώρα χρειάζεται αλλαγές, μεταρρυθμίσεις όπως συνηθίσαμε να τις λέμε. Μεταρρυθμίσεις στο χώρο του κράτους, της οικονομίας και της κοινωνίας. Πραγματικές μεταρρυθμίσεις κι όχι απλή νομοθέτηση των τίτλων των μεταρρυθμίσεων, ερήμην των περιεχομένων τους. Πχ, ενώ η κυβέρνηση υιοθέτησε την έκθεση Πισσαρίδη, στα σχέδια νόμων που καταθέτει στην Βουλή δεν υιοθετεί τις προτάσεις της!!! Για να επιτευχθούν, όμως, οι αλλαγές που έχει ανάγκη η χώρα απαιτείται η ύπαρξη τόσο μιας σοβαρής κυβέρνησης, όσο και μιας αντιπολίτευσης με μεταρρυθμιστική γραμμή πλεύσης και φιλολαϊκό προσανατολισμό. Και ο ΣΥΡΙΖΑ το μόνο που προσφέρει είναι οι αντιπολιτευτικοί λαρυγγισμοί και η πλειοδοσία σε παροχές.
Η ΝΔ, (βλέπε ο αρχηγός της), ανοίγεται προς το Κέντρο. Προσεταιρίζεται στελέχη του χώρου, υιοθετεί κομμάτια της ιστορίας μας και εκμεταλλεύεται τμήματα του πολιτικού μας λόγου. Δεν πρέπει, όμως, να της κάνουμε τη χάρη να της αδειάσουμε τη γωνιά. Ούτε να θεωρήσουμε πως τη μάχη με τον ΣΥΡΙΖΑ την έχουμε χάσει οριστικά. Το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής, κόμμα του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς, έχει ακόμη την ευκαιρία να καταστεί μάχιμος πολιτικός χώρος, λαϊκή δύναμη σταθερότητας και μεταρρυθμίσεων. Η ιστορία μας, η πληθώρα των κυβερνητικών μας επιτευγμάτων, η πληθώρα των ικανών πολιτικών μας στελεχών και η ευρεία κοινωνική μας βάση, που σήμερα απλώς παρατηρεί από απόσταση, αποτελούν τα πλεονεκτήματά μας. Η πανδημία έχει περάσει όλα αυτά τα θέματα οπωσδήποτε σε δεύτερη μοίρα. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως παραιτηθήκαμε από την πολιτική και τους αγώνες. Θα ξαναβρεθούμε μπροστά στα καθήκοντά μας, μόλις η σύγχρονη μάστιγα αρχίσει να υποχωρεί
