Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, μετά την ολοκλήρωση του έργου της Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής, είμαστε εδώ βάσει του άρθρου 86 παράγραφος 3 του Συντάγματος, γιατί διατυπώνεται στην Εθνική Αντιπροσωπεία η πρόταση άσκησης ποινικής δίωξης εναντίον του πρώην Υπουργού Δημήτρη Παπαγγελόπουλου, του Υπουργού της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και όχι μόνο των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Οι ΑΝΕΛ έφυγαν από την κυβέρνηση, αυτός παρέμεινε.
Για την υπόθεση αυτή και σε ό,τι αφορά το πολιτικό της υπόβαθρο, το πραγματολογικό της υπόβαθρο, το νομικό της υπόβαθρο, έχω τοποθετηθεί πολλές φορές στην Εθνική Αντιπροσωπεία. Έχω εκθέσει τις απόψεις μου. Δεν θα επαναλάβω τα όσα έχω πει και παραπέμπω σε όλα αυτά.
Εδώ, όμως, έχουμε μία έρευνα, έχουμε ένα συμπέρασμα που διατυπώνει η επιτροπή και το έχει στην Ολομέλεια -η επιτροπή δούλευε για λογαριασμό της Ολομέλειας- στο οποίο εντοπίζεται ένα παραδικαστικό κύκλωμα που έδρασε στη χώρα μας και που πρέπει να δούμε εάν έχει προηγούμενο.
Δεν μιλώ αβίαστα, ειδικά για θεσμικά θέματα. Παρά το γεγονός ότι έχω γράψει για τον νόμο περί ευθύνης Υπουργών σε ανύποπτους καιρούς, δέχομαι την έρευνα του δικαστή, συνταξιούχου σήμερα, Νίκου Σοϊλεντάκη, για τα θέματα της ποινικής ευθύνης των Υπουργών, που τα παραδείγματα αφθονούν στην Ελλάδα. Πραγματικά, όποιος διαβάσει το έργο αυτό, θα διαπιστώσει ότι όμοιο παραδικαστικό κύκλωμα δεν θα βρει στα διακόσια χρόνια της ιστορίας μας. Το συμπέρασμα είναι επιστημονικό και θεσμικό. Δεν είναι πολιτικό, δεν είναι και βιαστικό.
Σήμερα, όμως, δεν θα ξανακάνω τοποθέτηση γι’ αυτά, αλλά θα μιλήσω για τις νομικές, δηλαδή για τις συνταγματικές και ποινικές διαστάσεις της υπόθεσης, με άξονα τα στοιχεία ενοχής που έχουν προκύψει σε βάρος του Δημήτρη Παπαγγελόπουλου και των συνενόχων
του. Μιλώ με βάση τον νόμο περί ευθύνης των Υπουργών. Όπου μιλάει για συμμέτοχους ο νόμος αυτός, αναφέρεται στους αυτουργούς, στους συναυτουργούς και στους συμμέτοχους, σε όλους.
Πιστεύω να έχουμε συνείδηση του τι κάνουμε εδώ. Εάν δεν το έχουμε ψάξει, επιτρέψτε μου να πω μια λέξη. Ασκούμε μία από τις τέσσερις δικαστικές αρμοδιότητες της Βουλής και πρέπει να την ασκήσουμε με συνείδηση πως έχουμε απεξαρτηθεί από πολιτικές προκαταλήψεις, σκοπιμότητες και δεσμεύσεις. Διότι εμείς, ασκώντας αυτή τη δικαστική αρμοδιότητα της Βουλής, είμαστε ως Εθνική Αντιπροσωπεία θεματοφύλακες της δικαιοσύνης και της δημοκρατίας στον τόπο μας. Μιλώ, ήδη, ως καθηγητής του Δημοσίου Δικαίου και έτσι θα συνεχίσω.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Κινήματος Αλλαγής)
Ερευνήθηκε η ύπαρξη ενός κυκλώματος που στόχευσε στην εξόντωση πολιτικών αντιπάλων της Κυβέρνησης των ετών 2015 μέχρι και τον Ιούνιο του 2019. Όσα έγιναν και αποκαλύφθηκαν στην επιτροπή νομιμοποιούν και δικαιολογούν την απόφασή μας να κάνει η Βουλή την έρευνα. Μετρηθείτε εδώ για να δείτε πόσοι δεν ψηφίσατε «ΥΠΕΡ», όταν έχετε δύο κόμματα που έχουν ψηφίσει, τουλάχιστον το δικό μας, ΠΑΣΟΚ και Κίνημα Αλλαγής, όλες τις προτάσεις για εξεταστική επιτροπή στη Βουλή και όλες τις προτάσεις για προανακριτική επιτροπή, ανεξαρτήτως ποιον αφορούσαν.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Κινήματος Αλλαγής)
Αυτοί είμαστε εμείς, γιατί δεν έχουμε να κρύψουμε κάτι. Όποιος φοβάται, φοβάται τη δικαιοσύνη. Όποιος ντρέπεται για τις πομπές του, θέλει να τις κρύψει, θέλει να τις θάψει. Όποιος δεν φοβάται, λέει «ναι, ψηφίζω». Τι θα πάθει εάν ψηφίσει; Η αλήθεια θα λάμψει. Αυτό είναι και το χρέος μας.
Σωστά, λοιπόν, έγινε, όπως αποδείχθηκε, αυτή η ειδική επιτροπή και σωστά, όπως προέκυψε μετά από δέκα μήνες ερευνών, αποφασίζουμε απ’ ό,τι φαίνεται να παραπεμφθεί η υπόθεση στο Ειδικό Δικαστήριο για να επιβληθούν οι κυρώσεις, μετά από τη δίκη που θα γίνει, όπως ο νόμος ορίζει και μόνο όπως ο νόμος ορίζει και όχι τα παραδικαστικά κυκλώματα. Είναι ζήτημα δικαιοσύνης και ζήτημα δημοκρατίας, το είπα το πρωί, το επαναλαμβάνω και τώρα.
Πάμε να δούμε ποια είναι τα χαρακτηριστικά του παραδικαστικού κυκλώματος. Τα έχει ορίσει η νομολογία, τα έχει ορίσει η θεωρία και τα συγκεντρώνω σε τέσσερα σημεία. Πρώτα απ’ όλα, η θέση Υπουργού κατά της διαφθοράς. Ήταν επιλογή στοχευμένη. Δεν σας έκανε ο πρώτος, εσάς της τότε κυβέρνησης, ο κ. Νικολούδης -έχω ζητήσει δέκα φορές εδώ να μας εξηγηθεί γιατί έφυγε, γιατί τον διώξατε- και επιλέξατε ένα άλλο πρόσωπο με σκοτεινές και παράνομες υποθέσεις που ανέλαβε ως μέλος της εκτελεστικής εξουσίας δουλειά στη
δικαστική, θέση δηλαδή δυνάμει επιδεκτική να οδηγήσει στην κατάργηση της διάκρισης των εξουσιών και στην κατάχρηση εξουσίας στη συνέχεια.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Δεύτερον, στον Άρειο Πάγο πρόσωπο που διευκολύνει με πράξεις και παραλείψεις τη διασύνδεση του Υπουργού με τα «εργαλεία», με τα όργανά του στον χώρο της δικαιοσύνης. Δυστυχώς, βρέθηκαν όργανα. Από το σύνολο των εισαγγελικών λειτουργών, ελάχιστοι, ελαχιστότατοι, μετρημένοι σε λιγότερα από τα δάκτυλα του ενός χεριού, παραβίασαν τον όρκο τους. Γνώριζαν πάρα πολύ καλά πως παραβίαζαν το Σύνταγμα και τις προβλέψεις του νόμου και ενήργησαν κατ’ εντολήν. Επαναλαμβάνω -συνειδητοποιώντας τη δύναμη της φράσης- γνωρίζοντας πολύ καλά πως παραβιάζουν το Σύνταγμα και τις προβλέψεις του νόμου.
Τέταρτο στοιχείο, ΜΜΕ διαθέσιμα για τα πάντα, πραγματικοί εκτελεστές. Δεν λέω πολλοί, αλλά οπωσδήποτε δύο συν ένας, όπως θα πω στη συνέχεια. Δύο εφημερίδες και μία τηλεόραση. Η τηλεόραση είναι η ΕΡΤ, η δημόσια τηλεόραση υποτίθεται.
Στήθηκε, λοιπόν, μία δομή, κατά τη διάταξη του άρθρου 187 παράγραφος 3 του Ποινικού Κώδικα, που η κυβέρνηση τη χρησιμοποίησε κατά βούληση. Πρόκειται -και μιλώ με όρους Ποινικού Δικαίου- για την περίπτωση της συμμορίας του άρθρου 187 παράγραφος 3 του Ποινικού Κώδικα. Τα πράγματα είναι σαφή και οι διατάξεις συγκεκριμένες. Σοβαρές περιπτώσεις. Δεν θα αναφερθώ στην υπόθεση Παπαχρήστου και στην υπόθεση Αλαφούζου, για τον έναν γιατί έγραφε ενοχλητικά και για τον άλλον γιατί ήθελε να πάρει κανάλι. Αναφέρθηκαν συνάδελφοι, αναφέρθηκα και εγώ στην αμέσως προηγούμενη ομιλία μου στην Αίθουσα αυτή επί του θέματος. Ο Εισαγγελέας Αθανασίου αντιστάθηκε που, όπως κατέθεσε στην Επιτροπή Ποινικής Προκαταρκτικής Εξέτασης χωρίς κουκούλα και με όρκο, δέχθηκε πιέσεις να κατασκευάσει στοιχεία εναντίον αυτών των δύο ανθρώπων.
Πάμε εκεί που τα πράγματα προχώρησαν. Η «υπόθεση Μιωνή» είναι η πρώτη, γιατί είναι το καλούπι, είναι η μέθοδος. Εκεί διαμορφώθηκε η μέθοδος που εφαρμόστηκε στη «NOVARTIS». Πώς γίνεται αυτό; Καταγγελίες από την Ελλάδα, από Έλληνες, σε αμερικανικές αρχές και αντίδραση των αρχών των Ηνωμένων Πολιτειών σε εξαγόμενες από την Ελλάδα κατηγορίες. Παραλάμβαναν εκεί, αυτά που τους έλεγαν από εδώ και επιστροφή των στοιχείων από εκεί. Ποιων στοιχείων; Αυτών που έφυγαν από την Ελλάδα. Διακίνηση αυτών των στοιχείων από τον Τύπο και, τάχα μου για λόγους καθήκοντος, ενεργοποίηση της εισαγγελίας διαφθοράς. Αυτό είναι! Αυτό έγινε! Αυτό το σύστημα ανακαλύφθηκε. Διακίνηση θεμάτων ανάμεσα στις ενέργειες αυτές από δύο εφημερίδες, από την εφημερίδα «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» και από όπου εργαζόταν η δημοσιογράφος, η μόνη γυναίκα εκ των τριών δημοσιογράφων που, όπως αναφέρουμε εμείς ως πλειοψηφία στο πόρισμά μας, είναι
εμπλεκόμενη στα θέματα αυτής της συμμορίας, κατά τον Ποινικό Κώδικα, όχι κατά τις πολιτικές εκφράσεις.
Δολοφονία τριών προσώπων, ιδιωτών και όχι πολιτικών: Μιωνής, Μεταξάς, Παπασταύρου. Ιδιωτικό συμφωνητικό «monstrum», τέρατος, όπου τρεις δημοσιογράφοι συμφωνούν με έναν ιδιώτη ότι οι δημοσιογράφοι θα εξασφαλίσουν αποφάσεις μονοπρόσωπων οργάνων της δικαιοσύνης και συμβουλίων. Δηλαδή, τρεις ιδιώτες, τρεις εκτός δικαστικής λειτουργίας, συμφωνούν να εξασφαλίσουν, κατά τη βούληση των συμφωνούντων –εταίρων εν προκειμένω- την απόφαση δικαστικών οργάνων και συμβουλίων, όχι μόνο μονοπρόσωπων.
Αυτό είναι τέρας θεσμικό, νομικό, πολιτικό! Πάντως είναι τέρας! Ποιος είναι εγγυητής της διαπραγμάτευσης; Είναι ο Υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Παπαγγελόπουλος, κατά τις καταθέσεις, πριν ακούσουμε τη συζήτηση Παππά-Μιωνή και κατά το κείμενο το υπογεγραμμένο που έχει κατατεθεί στη Βουλή και το έχουμε και οι τριακόσιοι Βουλευτές στη διάθεσή μας. Για 350 χιλιάδες ευρώ ήταν ο εγγυητικός ρόλος του κ. Παπαγγελόπουλου. Εδώ μπαίνουν και χρήματα στο τραπέζι.
Θέλω να προσέξετε κάτι, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, γιατί αυτό το είδαμε τώρα, μετά το κλείσιμο των εργασιών της επιτροπής και είναι συνταρακτικό. Δεν συνηθίζω να διαβάζω, τα καταφέρνω στον προφορικό λόγο, αλλά εδώ απαιτείται ανάγνωση για να συνεννοηθούμε.
Η κ. Τουλουπάκη –αναφέρω μία φορά το όνομά της- παραλείπει να εντάξει στη δικογραφία Παπασταύρου που αφορά το αθωωτικό για τον Παπασταύρου προϊόν δικαστικής συνδρομής από Κύπρο –ειπώθηκε αυτό- ειδικά η ένδειξη για κατάχρηση εξουσίας και παράβαση καθήκοντος είναι καταφανής.
Ακούστε τι λέει στις 14 του μηνός Ιουλίου του τρέχοντος έτους –ο εισαγγελέας, όπως και ο ανακριτής, εισηγείται απαλλακτικά για τον Παπασταύρου- «Δυστυχώς καίτοι η δικαστική συνδρομή από την Κύπρο είχε φτάσει στην Ελλάδα ήδη από τον Μάιο του 2016 και αυτός…» -ο Παπασταύρου- «…παρείχε εξηγήσεις τον Ιούνιο του 2016, η ένορκη αυτή κατάθεση δεν του γνωστοποιήθηκε ποτέ, πριν παράσχει τις εξηγήσεις του ούτε έστω πιο μετά, ως την ολοκλήρωση της προκαταρκτικής εξέτασης τον Νοέμβριο του 2017».
Εδώ είναι το σημείο τώρα: «Δυστυχώς, μάλιστα, δεν ελήφθη υπ’ όψιν καθόλου ούτε από τον εισαγγελέα που προέβη στην άσκηση της δίωξης». Ποιος είναι αυτός; Είναι η κ. Τουλουπάκη.
Δεν τα έχουμε πολυσυνηθίσει αυτά, ένας δικαστικός λειτουργός –που μιλάω πολιτικά εδώ και πολύ καιρό- να παραλείπει να ενημερώσει και να εντάξει κρίσιμα αθωωτικά δικόγραφα στον φάκελο που αφορά έναν άνθρωπο που ταλαιπωρείται. Τον Παπασταύρου δεν τον
γνώριζα ως άνθρωπο, αλλά σε μία δήλωση που έκανε με συγκίνησε η φράση του «Έχασα πέντε χρόνια από τη ζωή μου και θέλω να τα κερδίσω πίσω».
Κάθε δημοκράτης συγκινείται, όταν η κατάχρηση εξουσίας είναι αυτού του επιπέδου, κυρίες και κύριοι Βουλευτές!
(Χειροκροτήματα από τις πτέρυγες της Νέας Δημοκρατίας και του Κινήματος Αλλαγής)
Το τρίτο και προτελευταίο μέρος της παρέμβασής μου είναι το εξής: Ποιες διατάξεις παραβιάστηκαν, για να είμαστε τώρα εδώ. Είμαστε οι τριακόσιοι Βουλευτές που ψηφίσαμε την αναθεώρηση του άρθρου 86. Δουλέψαμε μαζί στην προηγούμενη Βουλή και σε τούτη. Γνωρίζουμε καλά τι ορίζει το άρθρο 86. Γνωρίζουμε καλά τι σημαίνει η λέξη «αμελλητί». Δεν υπάρχει νομικός στη χώρα που να μην την ξέρει τη λέξη αυτή. Δεν υπάρχει και πρωτοετής φοιτητής που να μην την ξέρει, διότι η συζήτηση για το άρθρο 86 είναι ευρύτατη. Το γνωρίζουμε όλοι, πλην των τριών εισαγγελέων στη εισαγγελία διαφθοράς. Το «αμελλητί» του άρθρου 86 δεν παραβιάστηκε απλώς, συνετρίβη! Οι τρεις εισαγγελείς γνώριζαν πολύ καλά ότι συντρίβουν το Σύνταγμα, κρατώντας τον φάκελο επί τρεις και πλέον μήνες. Και όπως προέκυψε από την προανακριτική επιτροπή, πολύ πριν τα ετοίμαζαν αυτά. Άρα, πολύ πριν και από τους τρεις μήνες –που οπωσδήποτε δεν είναι αμελλητί- το είχαν στημένο.
Ξαναλέω τη φράση δεύτερη φορά: Γνώριζαν πολύ καλά τι παραβιάζουν και έχει μεγάλη σημασία για τον δόλο που είχαν στη συγκεκριμένη περίπτωση και οι τρεις τους. Παραβιάστηκε το άρθρο 45β του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, που τώρα έχει γίνει το άρθρο 47. Εκεί ορίζεται ποιοι μάρτυρες μπορούν να γίνουν μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος. Αποκλείονται οι συγκεκριμένοι. Τους ξέρουμε όλοι. Τους «έδωσε» και άθελά της η εισαγγελέας διαφθοράς –«έδωσε» τον έναν τουλάχιστον- και ξέρουμε ότι είχαν προσμονή οφέλους οικονομικού από την Αμερική. Απαγορευόταν να είναι μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος, δηλαδή ψευδομάρτυρες κουκουλοφόροι. Να τα λέμε τα πράγματα με το όνομά τους.
Τρίτον, επιχειρήθηκε η παραπλάνηση της Βουλής δύο φορές από την εισαγγελέα διαφθοράς. Δεν κατέθεσε τα έγγραφα του FBI στη Βουλή. Κατατέθηκαν δύο απ’ αυτά –εγώ τα βρήκα- και τα κατέθεσε ο κ. Αγγελής εκ καθήκοντος αληθείας, όπως είπε. Τα ερωτήματα, όμως, που έστελνε στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής η κ. Τουλουπάκη ουδέποτε μας τα έστειλε, γιατί από τα ερωτήματα προκύπτουν οι απαντήσεις. Μιλάμε για εξαγωγή, για να γίνει εισαγωγή, για να παίζετε παιχνίδια σε βάρος της δικαιοσύνης και της δημοκρατίας.
Όταν ήρθε το κείμενο του συμβιβασμού της «NOVARTIS» με τις αρχές των Ηνωμένων Πολιτειών, μετέφρασε και εσφαλμένα και επιλεκτικά το κείμενο αυτό, αποκρύπτοντας στοιχεία. Δεν θέλω να μείνω σ’ αυτό.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, σε ό,τι αφορά στη δική μου περίοδο, ούτε παράνομες πρακτικές δεν εντοπίστηκαν. Όμως και για όλους όσοι ήταν σ’ αυτήν την ιστορία στα «μανταλάκια», ισχύουν αυτά που λέει το κείμενο της συμφωνίας, ότι δηλαδή δεν υπάρχει πολιτικός αναμεμειγμένος.
Ας μείνουμε για λίγο στο άρθρο 187, παράγραφος 3, του Ποινικού Κώδικα. Είναι η περίπτωση της συμμορίας, η υποπερίπτωση της εγκληματικής οργάνωσης. Αυτό είναι το άρθρο 187. Όποιοι ξέρουν το άρθρο 187 και λίγα νομικά, ξέρουν ότι πρέπει να υπάρχει δομή και ιεραρχία στη συμμορία. Υπάρχει ο Υπουργός, υπάρχουν τρεις δημοσιογράφοι που παίζουν ρόλο –αυτούς ξέρουμε- ένας που πρέπει να δούμε αν παίζει ρόλο –τα γράφουμε αυτά στο πόρισμά μας- και τρεις εισαγγελείς. Ο ένας δημοσιογράφος που εμείς τον καταγραφούμε ως «τέταρτο» -«να ερευνηθεί», λέμε, καθώς δεν έχουν προκύψει αδιάσειστα στοιχεία- πάντως τον Μανιαδάκη τον εκβίαζε τον Νοέμβρη του 2018 να πει όσα θέλει η Τουλουπάκη και ο ίδιος, η εφημερίδα του, γιατί εάν δεν τα πει αυτά που του ζητάνε, θα ταλαιπωρηθεί ο ίδιος. Τον απειλούσε. Όχι μόνο τον απειλούσε, αλλά αυτός ο δημοσιογράφος προδημοσίευε όσα έργα έκαναν οι εισαγγελείς διαφθοράς αμέσως μετά.
Αυτό πρέπει να προβληματίζει εμάς που θα ψηφίσουμε και τη δικαιοσύνη που αναλαμβάνει από αύριο.
Προβλημάτισε ήδη, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, τον αφυπηρετήσαντα εισαγγελέα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου της Χάγης, τον κ. Λουίς Μορένο-Οκάμπο, καθηγητή της Νομικής στο Χάρβαρντ, ο οποίος εκλήθη να δει τι συμβαίνει στην Ελλάδα και το 2018 –όχι τώρα, αλλά το 2018- στη γνωμοδότησή του που εμείς εσωκλείσαμε στο πόρισμά μας γιατί είναι συντριπτική, ο κ. Λουίς Μορένο-Οκάμπο –όχι εμείς, όχι κάποιος άλλος, αλλά ένας άνθρωπος με αυτές τις περγαμηνές- λέει τα εξής: Ο κ. Μιωνή είναι ο κύριος στόχος μιας αντισημιτικής εκστρατείας από αντισημιτικά μέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα, η οποία βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη.
Τρομάρα τους ορισμένοι, κάνουν και τους αμύντορες κατά του ρατσισμού, κατά του αντισημιτισμού, κατά της προσβολής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων! Μ’ αυτούς είχαν κάνει παρέα επί τεσσεράμισι χρόνια!
Λέει, λοιπόν, τα εξής: Ο κ. Μιωνή –επαναλαμβάνω, εμένα αυτό με συγκινεί, με ευαισθητοποιεί- είναι ο κύριος στόχος μιας αντισημιτικής εκστρατείας από αντισημιτικά μέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα, η οποία βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη. Ο συνδυασμός των αντισημιτικών μέσων που υποστηρίζονται από ένα δίκτυο Ελλήνων δημοσίων λειτουργών
υπό την καθοδήγηση του Αναπληρωτή Υπουργού Δικαιοσύνης αρμόδιου για τη διαφθορά, του κ. Παπαγγελόπουλου, είχε ως αποτέλεσμα να καταστεί ο Μιωνή το υποκείμενο τα τελευταία τρία χρόνια, το 2018, ενός δικτύου αβάσιμων ποινικών ερευνών και να εκτεθεί σε δυσφήμιση, καθώς και σε υψηλό κίνδυνο φυλάκισης και χρηματικών ζημιών.
To σχέδιο, καθώς και ο χρόνος προόδου του δικτύου ποινικών ερευνών εναντίον του κ. Μιωνή, των επαγγελματικών συνεργατών και των συγγενών του, υποδεικνύουν τη συμπαιγνία μεταξύ των Ελλήνων δημοσίων λειτουργών αρμόδιων για τις έρευνες – φωτογραφία με τον διευθυντή της «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ» η εφημερίδα είναι αυτή που ηγείται της αντισιμιτικής – δυσφημιστικής εκστρατείας εναντίον του κ. Μιωνή.
Ο Τύπος, λοιπόν, εν προκειμένω έπαιξε κομβικό ρόλο στις συγκεκριμένες σκευωρίες και της υπόθεσης Μιωνή – Παπασταύρου – Μεταξά και της υπόθεσης «NOVARTIS». Ο κ. Παπαγγελόπουλος έδινε εκεί τα στοιχεία, τα διοχέτευε, τα δημοσίευαν οι εφημερίδες και δήθεν, ξαναλέω, εκ καθήκοντος ενεργούσαν οι δημόσιοι λειτουργοί, όπως εν προκειμένω αποτυπώνεται από τον κ. Μορένο.
Τι μας κάνουν όλα αυτά εν συνόλω; Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, μας κάνουν -επιτέλους έφτασε η ώρα- την παραβίαση του άρθρου 239 του Ποινικού Κώδικα με αμφίδρομη φορά, με αμφίδρομη λογική, κατάχρηση εξουσίας ως κακούργημα και ως πλημμέλημα, δύο τα αδικήματα, ένα κακούργημα και ένα πλημμέλημα. Γιατί λέω «με αμφίδρομη»; Το λέω γιατί είμαστε εμείς, οι δέκα πολιτικοί, είμαι ο κυρίως θιγείς από αυτήν την υπόθεση, εγώ όμως, επειδή έχω με το μέρος μου την αλήθεια δεν φοβάμαι να κρυφτώ πίσω από την ασυλία. Μου την προσέφερε η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και για τους δικούς του λόγους το ΜέΡΑ25. Είπα: Όχι, εγώ δεν τα χρειάζομαι αυτά. Ας παραβιαστεί το άρθρο 86.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Κινήματος Αλλαγής)
Εσείς όμως φοβάστε. Φοβάστε, γιατί αυτά είναι που υπάρχουν από πίσω σας. Όχι εσείς. Δεν μιλώ εν συνόλω. Είμαι πολύ προσεκτικός. Θυμηθείτε ποιους έχω αναφέρει μέχρι στιγμής. Η κατάχρηση εξουσίας είναι εναντίον μας, εναντίον των δέκα πολιτικών, αλλά και εναντίον αυτών των τριών ιδιωτών. Ο ένας πήγε να αυτοκτονήσει από τους τρεις που προανέφερα, Μιωνή, Παπασταύρου και Μεταξά.
Και προσέξτε: Κατάχρηση εξουσίας σημαίνει έναν αθώο τον κάνω ένοχο. Υπάρχει όμως και η ανάποδη πλευρά: Έναν ένοχο τον κάνω αθώο. Τα λέει ο Ποινικός Κώδικας αυτά. Όταν εγώ, ο κ. Κεγκέρογλου και η κ. Χριστοφιλοπούλου καταθέσαμε υπόμνημα με τα πεπραγμένα τα δικά μας, αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ, στην εισαγγελία διαφθοράς και γράφαμε μέσα ότι τον Ιούνιο του 2015 δεν έγινε τιμολόγηση -τότε οι τιμολογήσεις ήταν όλες υποτιμολογήσεις σε γενικά αποτελέσματα και σε γενικές γραμμές- και το δημόσιο έχασε χρήμα, η κυρία αυτή, η κυρία εισαγγελέας διαφθοράς κράτησε την υπόθεση του κ. Κουρουμπλή, πέρασε ο χρόνος
της αποσβεστικής προθεσμίας της Βουλής να διατάξει έρευνα -με εξεταστικές, με προανακριτικές-, την έβαλε μέσα στον φάκελο «NOVARTIS» -άσχετο με τη «NOVARTIS»- και δεν έγραψε και το όνομα του Υπουργού. Εμείς ήμασταν στα «μανταλάκια». Ο δικός σας Υπουργός τότε, πήγε με τα αρχικά Π.Κ..
Εδώ, λοιπόν, έχουμε το ανάποδο της κατάχρησης. Έχουμε, λοιπόν, έναν ένοχο -ενδεχομένως, δεν ξέρω- να τον κάνεις αθώο, να άρεις τις ποινικές του ευθύνες. Μετά λόγου γνώσεως τα έκανε αυτά η εισαγγελέας. Θέλω να σας παρακαλέσω, όσους είναι προσεκτικοί και παρατηρητικοί -εγώ βλέπω και από την Αξιωματική Αντιπολίτευση ποιοι νομικοί κοιτούν και θέλω να παρακαλέσω αυτούς κυρίως- να κοιτάξουν την αιτιολογία που έδωσε όταν ζήτησα την εξαίρεσή της, τι είπε γι’ αυτό. Έγραψε την αποσβεστική προθεσμία της Βουλής από την τιμολόγηση του Δεκεμβρίου του 2015, όχι από τις εκλογές, όπως ορίζει το Σύνταγμα.
Υπερασπίζεστε άνομες ενέργειες και άνομα συμφέροντα και ανθρώπους που παραβίασαν τον νόμο ενώ ήξεραν τι παραβιάζουν. Δεν μπορεί αντεισαγγελέας εφετών να μην ξέρει αυτό το στοιχειώδες και να έχει κάνει έρευνα κατά Υπουργών. Και μην αιφνιδιαστείτε όταν τις ίδιες μομφές τις ακούσετε και από τη δική σας πλευρά εναντίον της. Μην αιφνιδιαστείτε. Ξέρω τι λέω.
Έχουμε παραβίαση και του άρθρου 259, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, παράβαση καθήκοντος και ηθική αυτουργία και φυσική αυτουργία. Όπως και πριν. Έχουμε ηθικό αυτουργό στην κατάχρηση και φυσικούς αυτουργούς. Η παράβαση καθήκοντος έχει πολλά. Δεν προλαβαίνω. Βλέπω και δυσανασχετούν συνάδελφοι. Τους κατανοώ, έχουν δίκιο. Ολοκληρώνω.
Η παράβαση καθήκοντος προκύπτει αμέσως και αβίαστα από την παραβίαση του άρθρου 86 του Συντάγματος. Δεν το γλιτώνεις αυτό, όταν το έχεις κάνει. Όταν το έχεις κάνει αυτό, δεν θα το γλιτώσεις, ό,τι και να λες.
Έχουμε τέσσερα αδικήματα μέχρι στιγμής. Για την περίπτωση συμμορίας να μην επεκταθώ. Είχα και άλλα να πω. Έχουμε την εκβίαση: «Εάν δεν δώσεις αυτά τα λεφτά, δεν θα γίνει τίποτα». Έχουμε τη δωροληψία ανώτατου αξιωματούχου, Υπουργού και υπαλλήλου. Μου είπε κάποτε ένας Υπουργός σας, πολύ στενός μου φίλος, σε μια ιδιωτική συζήτηση: Γιατί να γίνουν όλα; Του είπα: Διότι όλα όσα είχατε υποσχεθεί, δεν τα κάνατε και σας έμεινε ένα όπλο: η διάλυσή μας. Ένα όπλο σάς έμενε για να απευθυνθείτε στον ελληνικό λαό, για να κρατηθείτε στην κυβέρνηση. Αυτό. Ποιο; Το αποκάλυψε ο κ. Παπαγγελόπουλος βγαίνοντας από το Μέγαρο Μαξίμου. Εμένα, δεν με απασχολεί η φράση «από μία ματιά που έριξα στη
δικογραφία κατάλαβα μέσα σε μισή ώρα ότι είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο». Το λέμε πολλές φορές. Το έχουν πει όλοι. Δεν επανέρχομαι σ’ αυτό. Εμένα, με απασχόλησε η τελευταία του φράση: «Η δικαιοσύνη έκανε το καθήκον της -το κατάλαβε μέσα σε μισή ώρα-, τώρα να κάνουν το καθήκον τους και τα πολιτικά κόμματα και να κάνουν αυτοκάθαρση». Δηλαδή, να διαγράψετε εμάς. Αυτό είπε ο άνθρωπος. Όταν έγινε στην Ολομέλεια της Βουλής θόρυβος και φάνηκε ότι ναυαγείτε, στην επόμενη συνεδρίαση βγήκε και είπε: «Δεν εννοούσα πολιτικούς, εννοούσα άλλους». Από αυτήν τη θέση το είπε. Του φωνάζαμε τότε «και γιατί μας τραβάς τόσο καιρό και έχεις ρίξει τη χώρα σε περιπέτειες;». Όχι, λέει, δεν είπα για πολιτικούς. Επειδή δεν είπε για πολιτικούς και ήταν Υπουργός κατά της διαφθοράς, για τους γιατρούς έκανε τίποτα; Παρατήρησε εάν προχωρούν οι έρευνες; Όχι βέβαια. Πριν να γίνει ο θόρυβος στη Βουλή το 2018 και μετά από αυτόν, μέχρι που παραδώσατε. Τίποτα για το συγκεκριμένο θέμα που προκάλεσε και τον συμβιβασμό της «NOVARTIS» με τις αρχές των Ηνωμένων Πολιτειών.
Στην προανακριτική όταν έλεγε τα επιχειρήματά του, ξαναθυμήθηκε ότι έλεγε για πολιτικούς. Και λέει: Ο Λοβέρδος είπε για την αυτοκάθαρση των κομμάτων. Κακό είναι αυτό; Του άρεσε τότε. Στο τέλος του ξαναάρεσε η πρώτη του λέξη, η πρώτη του φράση, που αποκαλύπτει όμως για ποιον λόγο έγιναν όλα αυτά. Δεν προσθέτω τα οικονομικά συμφέροντα, που στην περίπτωση του Μιωνή είναι ορατά, αλλά και ενδεχομένως -σε αυτό δεν μπορώ να είμαι σαφής και συγκεκριμένος, όπως σε όλα τα προηγούμενα- κάποια μερίδια από τα κέρδη από πιθανή καταδίκη της «NOVARTIS» στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν με αφήνουν αδιάφορο ως σκέψεις όταν κάποιος τις εκφράζει αυτές. Πάντως, η διάλυση των κομμάτων της αντιπολίτευσης και η μακροημέρευση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ο στόχος όλης αυτής της σκευωρίας. Αυτός είναι ο σκοπός, από εδώ τεκμηριώνεται ο δόλος.
Πήραμε και εμείς ως Ελλάδα κάποια ευρώ αποζημίωση από τη «NOVARTIS»; Τίποτα. Μετά από τεσσεράμισι χρόνια, τίποτα. Τα υπόλοιπα περί εξεταστικών για την υγεία έχουν ειπωθεί. Τα παραλείπω.
Ακούστε, κύριοι και κυρίες, όταν υπάρχει έγκλημα, διδάσκει το Συνταγματικό Δίκαιο, το Ποινικό Δίκαιο, η λογοτεχνία, πρέπει να υπάρχει και τιμωρία. Έγκλημα ατιμώρητο δεν νοείται
γιατί θα επαναληφθεί, γιατί δεν θα είναι η τελευταία φορά που έγινε κάτι τέτοιο. Αυτό επιτάσσει ο θεσμικός μας πολιτισμός από όπου και αν τον δεις, από τη νομική, από την πολιτιστική του πλευρά. Αυτό επιτάσσει και η συγκεκριμένη ώρα αυτή τη στιγμή για εμάς που είμαστε στην Εθνική Αντιπροσωπεία και θα κληθούμε σε λίγο να ψηφίσουμε. Υπήρξε έγκλημα, πρέπει να υπάρξει τιμωρία, να ακολουθήσει η τιμωρία.
Κλείνω με την εξής φράση, κύριε Πρόεδρε. Εμείς, μέχρι τώρα καταδείξαμε με το πόρισμά μας ότι υπάρχει ένας Υπουργός που πρέπει σήμερα το βράδυ, οφείλουμε να ασκήσουμε ποινική δίωξη εναντίον του, αλλά υπάρχουν και έξι υπό την έννοια του νόμου που σας προανέφερα, συμμέτοχοι, δηλαδή και συμμέτοχοι κατά κυριολεξία και φυσικοί αυτουργοί και συναυτουργοί, όλες οι κατηγορίες, όπως καταγράφονται στο νόμο περί ευθύνης Υπουργών. Αυτά θα προχωρήσουν, πρέπει να προχωρήσουν.
Όπως έχω δώσει σε αυτή την Αίθουσα δύο φορές τον λόγο της τιμής μου, ότι δεν θα ησυχάσω εάν αυτή η υπόθεση δεν κλείσει. Θα τιμωρηθούν όλοι όσοι έχουν εμπλακεί στα εγκλήματα, δεν θα ξεφύγει κανένας. Δεν θα ξεφύγει κανένας γιατί ο δρόμος είναι ακόμα μπροστά. Δεν αναφέρομαι σε πολιτικούς, αναφέρομαι στον πολιτικό Παπαγγελόπουλο, πέντε χρόνια περίπου μέλος της κυβέρνησής σας και τους κατά την έννοια του νόμου συμμετόχους.
Κυρίες και κύριοι, όταν δίνεις έναν όρκο μπροστά σε 250 Βουλευτές τη μία φορά, 250 Βουλευτές και τη δεύτερη φορά, είσαι υποχρεωμένος να τον τηρήσεις και εγώ μέχρι τώρα τον τήρησα. Θα είμαι και στο δικαστήριο, επειδή είμαι μηνυτής, ο υπερασπιστής της κατηγορίας. Θα είμαι εκεί.
Όμως, σήμερα, γίνεται και μια πράξη καθαρτήρια για εμάς όλους. Είναι η τελευταία μέρα που στάζει δηλητήριο στην Αίθουσα αυτή γι’ το θέμα αυτό. Πάει πίσω μας. Αμιγώς δικαστικά όργανα αναλαμβάνουν τώρα το καθήκον τους, εκεί θα πρέπει να πάει η υπόθεση, κυρίες και κύριοι Βουλευτές. Αυτό πρέπει να ψηφίσουμε και αυτό εισηγείται το Κίνημα Αλλαγής.
Ευχαριστώ.
(Όρθιοι οι Βουλευτές του Κινήματος Αλλαγής χειροκροτούν ζωηρά και παρατεταμένα)
